Een blog over mentorschap 

10.06.2024

Mentorschap en Meningsverschillen over Woonzorg: Een Delicaat Evenwicht

Als mentor kom je soms in situaties terecht waarin je beslissingen moet nemen die een grote impact hebben op het welzijn van degenen onder jouw wettelijke vertegenwoordiging. Een van de meest complexe en emotioneel geladen kwesties kan de beslissing zijn over de woonsituatie van een cliënt, vooral wanneer familieleden een andere mening hebben.

Stel je voor: je bent mentor van Lydia, ze lijdt aan dementie. Haar dochter, Anna, maakt zich zorgen over de veiligheid en het welzijn van haar moeder. Anna wil dat haar moeder verhuist naar een gespecialiseerd zorgcentrum, waar ze de benodigde intensieve zorg kan krijgen. Als mentor krijg je signalen dat Lydia, ondanks haar dementie, nog steeds geniet van de vertrouwde omgeving van haar eigen huis en de persoonlijke zorg van haar vaste thuiszorgmedewerkers.
De eerste reactie van een familie als Anna’s kan vaak sterk emotioneel zijn, gedreven door angst en zorg. Als mentor is het de uitdaging om deze emoties te erkennen en te valideren. Het is geen gemakkelijke zaak voor een dochter om te zien dat haar moeder steeds meer moeite heeft met alledaagse handelingen. Open communicatie is hier cruciaal.
Zodra de emoties zijn erkend, is het belangrijk om over te schakelen naar de feiten en observaties.
In situaties als deze is het nuttig (lees cruciaal) om een objectieve beoordeling te krijgen van andere professionals, zoals een huisarts, een geriater, of een maatschappelijk werker. Hun beoordelingen kunnen waardevol zijn om Anna gerust te stellen of haar op een andere wijze te laten kijken naar wat past bij haar moeder.
Het belangrijkste doel is om een evenwicht te vinden tussen de aantoonbare behoefte van Lydia aan bescherming en zorg, en haar persoonlijke comfort en levenskwaliteit. Soms kan een compromis de oplossing zijn, bijvoorbeeld door de zorgverlening in huis op te schalen of tijdelijk te overwegen of te schaduwen in een zorgcentrum voordat een definitieve beslissing wordt genomen.

Een verschil van mening over zoiets fundamenteels als de woonsituatie van een cliënt is nooit gemakkelijk. Als mentor is het je taak om zowel de gevoelens van de familie te respecteren als de beste belang van je cliënt te waarborgen. Door open communicatie, professionele evaluatie en wederzijds respect, kun je werken aan een oplossing die, hoewel niet altijd iedereen volledig tevreden stelt, in ieder geval de best mogelijke zorg en welzijn van je cliënt verzekert.

Het belangrijkste om te onthouden is dat, ondanks de verschillen in mening, iedereen hetzelfde doel voor ogen heeft: het welzijn en de veiligheid van Lydia. Door samen te werken en naar elkaar te luisteren, kan een oplossing worden gevonden die zowel praktisch als emotioneel zinvol is.